ستایش و نیایش(نویسنده حسین)

سلام امیدوارم خوب باشید امروز میخوام در مورد ستایش و نیایش صحبت کنم میدونید حرف زیاده ولی من طرز بیان اونو بلدنیستم به هر حال منو ببخشید

خوبه که اول در مورد ستایش صحبت کنیم

ستایش:

شما میدونید معنی ستایش چیه خوب به نظر من یکی از معانی ستایش دیدن و لمس کردن و باور کردن و قبول کردن

و مورد توجه قرار دادن هر چیزی که پیرامون مات هست رو ستایش میگویندمثلا این که شما بدونی این چشم که اینجا قرار گرفته چرا اینجاست تناسب بینی دهان و چشم و شکل صورت و... را بتونیم درک کنیم خوب این یک جنبه از نیایش هست که جنبه ای داره که ما باید بشینیم فکر کنیم انها رو باور کنیم و بعد از اون میبینیم که خودمونو شناختیم وقتی که خودمونو شناختیم مثل این میمونه که خدا رو شناختیم البته این رو بگم به نطر من هیچ انسانی نمیتونه خدا رو به طور کامل بشناسه و این شناختی که من میگم یک درصد نسبی از شناخت خداست جنبه دیگه ستایش اینه که ما سع کنیم کارهایی که میدونیم درست هست رو انجام بدیم بعضی ها هستند که میگن که ما چیزی نمیدونیم ولی من از همین جا به همه شما و به همه مردم دنیا میگم که ای مردم هیچ میدونید که همه شما فیلسوف هستید و همه چیز میدونید ،میخواهید ثابت کنم مثلا یکی از چیزهای خیای خیلی مهم که شما همه میدونید اینه که میدونید دروغ خوب نیست این کم مساله ای نیست به حرف من نخندید درسته این کم مساله ای نیت ما میدونیم که سخاوت خوبه همین که میدونیم و به ان عمل میکنیم این خودش ستایش هست .راستی میدونید اصلا انسانها چرا با این که میدونند دروغ خوب نیست ولی باز هم دروغ میگن دلیلش برمیگرده به همون جنبه اول یعنی این که هنوز شناخت پیدا نکردند و به خاطر همین هم قبول نمیکنندو به خاطر این که اعتماد ندارند وقتی که ما شناخت پیدا کردیم مطئن باشید دیکه دلیلی برای دروغ گفتن نداریم علت این که بعضی ها قران رو رد میکنند اینه هیچ اطلاعی از قران ندارند ویا حتی برای یک بار هم که شده لای قران رو باز نکردند و از ادبیات عرب شناختی ندارند از همین جا به همتون میگم در مورد ادبیات عرب شناخت پیدا کنید او وقته که مطمئن باشد قران رو ختی برای چند لحظه از خودتون نمیتونید دور کنید و وقتی به این مرحله رسیدیم یعنی ستایش کردیم.همه ظلم های دنیا به خاطر دروغ گفتن هست و منشا ان دروغه، ظلم تماما از دروغ سرچشمه میگیردچرا چون باور ندارند چون هنوز شناخت پیدا نکردند و. . خوب بهتره بحث رو طولانی نکنیم چون اگه بحث از این طولانی تر بشه شما خسته میشید و سریع اون بالا ضربدرو میزنید و این بلاگ رو میبندبد .

نیایش:

نیایش چند مرتبه بالاتر از ستایش قرار داره وقتی که مرحله ستایش رو کامل کردیم و به باور رسیدیم، خواستار چیزی میشیم و دعا میکنیم و برای رسیدن به اون تلاش میکنیم کسی که بیمار شده برای اون دعا میکنیم و اون خوب میشه و بعضی از وقتها خوب نمیشه میدونید فلسفه این موضوع چیه دعا و دعا، دعا فرمان دادن به نیروهای خارق االعاده ای است که در دورن بدن ما نهفته شده و همین طور در بعضها داره خاک میخوره وقتی ما دعا میکنیم به فرمان خداوند (البته اگر باتری ما از قبل شارژ شده باشه)و این به معنای اینه که ما مرحله ستایش یعنی باور کردن را کامل کرده باشیم این که شما دعای یمیکنید و اون دعا براورده میشه عامل اون نیروهایی هستند که از بدن شما خارج شده و به سوی هدف شما حرکت میکنند و سعی در بهبود اون بیمار میکند و هزاران هزار موضوع دیگه بله پس وقتی که ما فهمیدیم خدایی هست که این جهان رو خلق کرده و به فلسفه افرینش اگاه شدیم و تناسبات رو درک کردیممیتونیم به نیایش بپردازیممیدونید ستایش همیشه مقدم بر نیایش هست ولی نیایش برتری بیشتری داره بیشتر کتاب نهج البلاغه با ستایش شروع میشه و مسئله ستایش رو عنوان میکنه

پس از درود بر خداوند بزرگ که خالق زیبایی هاست و نظم دهنده...

و بعد اون هست که به مسئله نیایش میپردازد پس ببینید این دو موضوع کلید تمام مشکلات انسانهاست ...

اگه اشکالی در این بحث دیدید برای من ایمیل بزارید متشکرم.